Rij je voorzichtig?

Donderdag 7 februari 2013

Geslapen als een os, te laat erin..

Op mijn wekker zie ik dat het half tien is..

Wat???

Half tien…

Het is al bijna middag!!!

Ik spring mijn bed uit.

Maak alle kamers in orde en lucht de boel..

Ik kleed me aan en tut en me op.

Als ik beneden kom krijg ik een stralende glimlach van mijn stuk..

Hij is lekker aan de klets met een collega..

Ik glimlach terug..

Mijn schat..

Die elke ochtend toch maar mooi de boel opstart..

Trots ben ik op hem..

Ik zet thee, doe de was en maak een broodje..

De telefoon gaat, maar ik ben nog niet helemaal in de kletsstand..

Zal Laar wel zijn..

Bel ik als ik ontbeten heb wel even terug..

Ik lees een beetje de krant en mijn vrindje kletst gezellig verder..

Ga ik het zeggen of niet..

Zo koud is het nu niet, op zijn werkplekje op zolder..

Na een tijd is het gesprek ten einde en krijg ik een heerlijke goedemorgen kuz..

We kletsen even en jawel..

Ik zeg het toch..

Ga je lekker op zolder werken?

Tuurlijk, zegt hij..

Trek ik lekker mijn vest aan.

Prima, hartstikke fijn!, denk ik.

Niks aan het handje..

Even later is mijn moppie alweer beneden om te kijken of zijn lader van zijn laptop hier ligt..

Helaas, niet hier, maar op de zaak..

Hij baalt..

Dus…

niet verder thuis werken, maar toch echt naar Amsterdam..

Bewonderenswaardig, baalt hij niet eens..

Ik zou echt vreselijk balen..

en er waarschijnlijk zelfs een beetje chagrijnig van zijn..

Hij niet..

Schooltas ook maar gelijk mee,

vanavond wacht school weer op hem, gaat hij in een keer door..

Inmiddels ben ik lekker in de sop..

Ik geef een dikke pakkerd en zeg dat hij maar voorzichtig moet rijden..

Huh?

Ja, doe maar gewoon, zeg ik..

Dag schat!

Dag moppie..

Hij keert niet, maar maakt met zijn handen de beweging dat hij de andere kant op rijd..

Doet hij nooit, denk ik nog..

Ik bel met Laar en ga er even lekker voor zitten,

met mijn kakkies op de stoel..

capuccino’tje erbij..

We kletsen lekker bij en na een tijdje zie ik, tot mijn verbazing,

Marco weer terug rijden..

Met een klein wit autootje erachteraan..

HUH???

Dan komt hij binnen..

Wat vergeten?, vraag ik

Nee..

Gebotst..

Nee toch?

Ernstig?

Nee hoor..

Hetzelfde als een klein maandje geleden..

Tjemig..

Tussendoor hangt Laar aan de andere kant..

Marco gaat rustig voor zitten en even later komt de bewuste mevrouw ook binnen..

Ik denk bij mezelf, in de relax stand, bellend met Laar..

Zou ze me niet gezien hebben?

Of gehoord?

Misschien heeft ze me wel gezien en schrikt mijn hoofddoek haar af..

Ik weet het niet en zal het ook nooit weten..

Nadat ik klaar ben met bellen, stel ik me maar even voor.

Geschrokken?

Ja, zegt ze..

Wat drinken?

Nee hoor..

Ok..

Alle papieren worden ingevuld, leasemaatschappij wordt gebeld.

En het is zo een uurtje later..

Achteraf wel komisch..

Rij je voorzichtig?

Moppie gaat weer op pad en gaat even langs het schade herstel bedrijf..

Koplamp hangt eraf..

Ze zullen wel denken..

Aaaaahh daar is meneer M weer..

Vaste klant aan het worden..

Tegen half drie komt Carool gezellig met Mandy binnen..

Mandy haalt, heel stoer, de kinders van school..

Wel handje vast met oversteken met Dylan hoor, schat..

Weet ik toch mam, zegt Mandy..

Tjsja.. kleine meisjes worden groot!

We hebben een heerlijke middag..

Kinders worden verzorgd, gaan daarna boven spelen..

Jongens bij de jongens..

Meisjes bij de meisjes..

Later ook gezellig met zijn viertjes..

We eten gezellig pannenkoeken,

Dylan eet ook gezellig mee..

Het lijkt wel of hij al dagen geen eten heeft gehad.

Hij eet 5 pannenkoeken en eet ook nog een halve bruine boterham met hagelslag,

omdat we niet genoeg pannenkoeken hadden..

Druk maar beregezellig is het!

Na het eten wordt er weer verder gespeeld en wordt er verstoppertje gespeeld..

Om 1900 gaat Dylan naar huis.

Hij heeft het super gehad!

Gezellig met zijn grote nicht.

Iets na achten liggen onze kinders op een oor.

Ik smeer nog even gezellig de broodjes en ga de poort op slot doen.

Wat hoor ik nu?

Een huilend meisje..

Tjemig.., denk ik

Ik loop naar buiten en zie een meisje in een joggingbroek en een hempje..

Tjeempie m’n kind, zeg ik..

Ze kruipt tegen me aan..

Het is ons buurmeisje..

Ik neem haar mee naar binnen en ze krijgt een deken om haar bruine schouders..

Wat is er aan de hand?

Papa en mama hebben ruzie en ze gooien met dingen..

Ik geef haar een beker drinken en praat een tijdje met haar..

Ze wordt al iets rustiger..

Ik ga even naar mama om te zeggen dat je hier bent..

Nee, niet doen, zegt ze..

Dat ga ik wel doen..

Anders maken ze zich zorgen.

Ik ben zo weer terug..

Ik loop naar ze toe en en er wordt inderdaad geruzied..

Ik klop hard op de deur en bel aan..

Ze doet open..

Ja? Zegt ze..

Ik zeg dat hun dochter overstuur bij me zit.

Ja, zegt ze..

We hebben een klein akkefietje..

Ik zeg, kort en resoluut..

Maak het goed en kom dan je dochter halen..

Ik loop weg..

Zozo, wat ben ik stoer..

Even later komt dhr des Huizes zijn dochter halen..

Het meisje zegt, heel netjes, dank je wel.

Hij kijkt me niet aan..

Ik zeg dat ze altijd langs kan komen en niet buiten moet gaan lopen,

in een hempje..

Ik drink een glas water en moet even bijkomen..

Fijne avond.