Vervelende klier ok

Maandag 23 okt

Pffff, iets na zessen.
Vandaag trek ik mijn gezellige nieuwe ritualskledij aan..
Plakker zit nog goed onder mijn arm, de stip is nog goed te zien..
Das belangrijk.. Weet vd Elst waar hij moet snijden..
Als ik hem krijg natuurlijk..
Maar daar hoop ik wel op..

Na zevenen gaan we weer naar het ziekenhuis, toch wat gespannen..
Het is een zwoele ochtend, de temperatuur is bijzonder aangenaam..
Natuurlijk heb ik mijn gezellige nieuwe vest aan, zo blij mee..

Als ik maar niet brakend bijkom, bedenk ik me in de auto..
Over de pijn maak ik mij minder zorgen.

Marco heeft zijn laptop mee, kan hij eventueel nog even werken..
Ik ben blij dat hij bij me is..

Ik krijg al veel appjes, heerlijk, al die lieve vrinden die meeleven!

Rond half acht melden we ons op de dagbehandeling, warm wordt ik ontvangen..
Een aantal bekende gezichten zie ik.
Angelique herkende mijn stem, ze schrikt van mijn verhaal, maar,  zoals ze is, relativeert ze de boel gelijk.. Bijzonder aangenaam.
Marco en ik hebben schik, er wordt een prachtige foto van mij gemaakt in mijn ok-jurk, ook een papieren onderbroek siert mijn goddelijke lijf..
Ik heb het koud, ik krijg een extra deken..
Altijd als ik nerveus ben heb ik het koud..
Door wie wordt ik geopereerd? Door dr van der Elst.. Pfff gelukkig..

Medepatienten komen en gaan, ik niet, ik ben pas na 10.00 aan de beurt..
Marco en ik knuffelen, en Marco loopt mee naar de ok.

Misschien gaat hij even naar huis, mischien ook niet.
Na de ok wordt hij iig gebeld door de assistent..

Ik neem plaats op een ok tafel, ik krijg een extra molton..
Binnen 2 minuten zit er een infuus in, op mijn hand, best wat pijnlijke plek, bedenk ik, maar ja, ik geef me over. Plakkers op mijn borst voor mijn hartritme, rr meter om mijn arm..
Gelukkig, rr is 130/80..
Ik wordt gerustgesteld, er heerst rust en orde.
Mevrouw Helder, ja, dat ben ik.. Er komt een vriendelijke chirurg bij, hij vraagt of ik nog vragen heb.
Nee, die heb ik niet.. ik probeer mijn Zen-moment te behouden..

Ik wordt doorgereden naar OK 7, Dr van der Elst komt er even bij, verteld dat de MRI de stoorzender geweest is van vorige week..
Samen bebabbelen we afgelopen dagen en hebben we het over de ingreep.
Hij verteld dat zo, alle mensen die bij de ok aanwezig zullen zijn zich komen voorstellen..
Tjeempie, ik voel me even de koningin..
Wat ontzettend goed is dit..

Er wordt verteld dat ik een pijnmedicijn krijg, ik merk er niks van, dan wordt er gevraagd of ik aan iets leuks wil denken.. Ik denk aan onze momentjes met onze kinders op bed, die maken mij altijd bijzonder blij.. Ik val in slaap..
Na enige tijd wordt ik wakker, zo.. Gepiept.. Ik val weer in slaap.
ik heb pijn, score 6, ik krijg 10 morfine, wiehaa!!! Ik wordt wakker van mijn eigen snurkjes.. Dat wil ik niet hebben.. Ik verman me, ga rechtop zitten, ik ben apestoned..
na 10 min mag ik naar de afdeling.. Ik bel Marco, midden in het gesprek staat hij voor me.. Dat mag niet schat, zeg ik nog! Ik krijg een dikke pakkerd en Marco gaat weer weg..
Even bijkomen.. Beschuit met kaas, kopje thee.. Plassen.. Ik zet mijn infuus dicht, hij is leeg.
Ik trek mijn gezellige setje weer aan.. Apestoned..
Ik praat nog met wat collega's , ze wensen me sterkte.. Dank jullie wel! Ik wil naar huis..
Marco is kwijt als ik hem bel, achteraf heb ik met thuis gebeld..( apestoned)..
Zo,heerlijk naar huis.. Ik loop naar Chan, we babbelen even, fijn.
ik bel met Carool, ze loopt in het bos met de honden..
ik ga te bed, even mijn roes uitslapen..
Gewekt door de kinders voel ik me herboren.. Met wasmand en al, loop ik naar beneden( wel links hoor!!)
mijn Lieve schoonouders zijn er, we hebben heerlijk, gezellig gegeten!
Zo fijn, we zijn weer compleet! Bianc komt nog langs, zo lief, morgen loopt ze naar Kelly, dan gaat mijn blog live voor de afdeling, spannend...Ook Maureen brengt een bezoekje, ze vind me sterk.. Dat vind ik ook.
Morgen vrij, donderdag voorlopig plan de campagne..