Huisarts

Maandag 1 okt 2012 was het zover, na twee weken ,in lichte spanning gezeten te hebben, mocht ik mezelf weer melden bij mijn huisarts.
Al een paar weken last van een plekje/ bobbeltje dat wat gevoelig was met het aantrekken van mijn bh.
Twee weken hiervoor was ik dus ook al bij hem.  Omdat ik toen ongesteld was, leek  het hem beter om nog even te wachten om na twee weken wederom naar het bobbeltje te kijken.

Jullie raden het al, in die twee weken veranderde er niks en dat bobbeltje bleef gewoon zitten. Ik zat er wel regelmatig aan. Maar om het goed te voelen moet ik erbij gaan liggen, dus zijn het vooral de momentjes in bed dat je er bij nadenkt en als ik eens een keertje snachts wakker was. Of bij het wakker worden..
Elke keer met de hoop, ohhhhh laat hem nu weg zijn... Helaas

Alleen wachtend in de wachtkamer wist ik ;  dit wordt een mammografie (op zijn minst)...

En inderdaad, werkelijk een paar minuutjes in zijn spreekkamer gezeten. Ik werd  weer betokkeld ,we hebben wat gepraat en ik werd  doorverwezen naar het ziekenhuis.
Thuisgekomen, afspraak gemaakt met de radiologie van mijn eigen vertrouwde ziekenhuis en dinsdag 2 oktober kon ik al terecht..
Ik had nog verteld dat ik donderdag en vrijdag moest werken en dat het misschien even tussendoor kon op donderdag of vrijdag , maar niks ervan, zo snel mogelijk...

Tsja en dan moet je beginnen met plannen..
 Niet alleen naar het ziekenhuis, ik vraag Chan..
Kinders moeten goed opgevangen worden..
Marco moet thuis zijn om voor ze te zorgen..

Mijn ouders moeten het weten..